On the road .....
21 januari 2020 - Puerto Natales, Chili
Met de vertraging even voor middernacht aangekomen in Punta Arenas. Ook hier is het zomer, maar met 10 graden en veel wind voelt het toch totaal anders dan de 28 - 30 in Buenos Aires. Maar het is geen verrassing. Het hoort bij dit gebied. Op weg naar het hotel wordt ons verteld dat je hier 4 seizoenen in 1 dag kunt beleven, zon - regen - sneeuw - harde wind en aan weersvoorspellingen hecht men weinig waarde, zo snel kan het omslaan.
Na een relatief korte nacht door onze late aankomst, toch redelijk uitgerust opgestaan. Om 10.00 uur komt het autoverhuurbedrijf ons bij het hotel ophalen. Wow.... nice big car. Toyota Camioneta Hilux pick up .... voor wie het wat zegt. Ik dacht alleen maar.... deze past thuis in ieder geval niet op de oprit. Mee naar kantoor voor het nodige papierwerk en vervolgens krijgen we de sleutels. Nu is het aan ons.... altijd ff spannend momentje. Terug naar hotel, uitchecken, reistassen op de achterbank en "there we go".
De 1e route naar Puerto Natales is niet zo ingewikkeld. Gewoon naar de hoofdweg nr 9 en die zo'n 250 km blijven volgen. We rijden nog in de stad langs de Straat van Magellan, zien we de rugvin van dolfijnen boven komen. Dat maakt gelijk enthousiast. Verder is het landschap eerst vlak maar naar mate we verder komen begint het ligt te glooien tot heuvelachtig. De bermen af en toe mooi gekleurd met rose en paarse bloemen. Ook zien we de 1e guanaco's lopen (soort lama) en zijn we verbaasd dat er hier ook flamingo's leven (denk ik toch eerder aan tropische oorden). Onderweg ook nandoes (loopvogel, kleinere soort struisvogel) en zien we verschillende roofvogels (eagles) zweven door de lucht. Als we geluk hebben gaan we ook de Cóndor in het NP zien.
De hele zuidpunt is één groot fjordengebied. Naarmate we dichterbij Puerto Natales komen zien we in de verte ook de eerste bergen opdoemen met sneeuwtoppen en gletsjers. Het zijn de uitlopers van het Andes gebergte. Een bergketen van 7000 km lang dat zich over 7 Zuid-Amerikaanse landen uitstrekt.
De wegen zijn (tot nu toe) prima en alles ook goed aangegeven. En het voordeel van zo'n plek ver weg op het eind van het continent, van verkeersdrukte is geen sprake. Af en toe een tegenligger of een bus, zo nu en dan een dorpje.... nou ja, gehucht met een paar huisjes.
Ook hebben we erg lang daglicht. Om 22.30 uur is het nog niet donker. Ons verblijf is in Bories House. Een soort B&B, met leuke serre met grote ramen en uitzicht op landerijen, de bergen en de baai Última Esperanza. (foto B&B en uitzicht vanuit serre. Iets minder sneeuw op de toppen)
Onze 2e dag hier begint mooi zonnig, ligt briesje, graad of 14 / 15. Mooi voorjaars weer. Maar op dit moment is de wind weer toegenomen en "buldert en giert" het rondom het huis. Heeft ook wel wat. We zouden vandaag verder reizen. Helaas is Bé niet helemaal fit. En in het Nat.Park zijn geen voorzieningen, is het veel wandelen om de mooie uitzichten te bekijken. Heeft ons doen besluiten ons reisplan bij te stellen. Geen Torres del Paine. FF pas op de plaats, 2 dg. bijtanken en dan door naar El Calafate voor Los Glaciaros Nat.Park.
De mooie foto's laten dus nog even op zich wachten..... Dus ff een plaatje van Google geleend van de Torres del Paine. Dit is wat we helaas hebben moeten overslaan. Maar niet getreurd, nog veel moois te gaan.
Mooie plaatjes en prachtige natuur.
Veel beterschap Be , hopelijk snel weer oke 😍
Mooie foto's en prachtige natuur.
Wij wensen beterschap, hopelijk is Bé snel weer de oude.😘