De Magelhean-pinguins bij Punta Tombo

We hadden er bij Península Valdés al een aantal gezien langs de kust. Maar vrijdag 31/1 ook een bezoek gebracht aan Punta Tombo. Het is de grootste kolonie Magelhaen pinguïns buiten Antarctica. Deze kolonie telt ruim 300.000 pinguïns. 

Het is een kleine zeevogel en ze worden zo'n 45 cm. groot. Ze leven op zee, ver uit de kust, soms wel honderden kilometers van hun broedplaats. Kleine visjes die in scholen in de oceaan voorkomen zoals bijv. ansjovis staan op hun menu en de beestjes kunnen wel tot 100 m diep duiken.

Ze paren en broeden aan land. In september komen eerst de mannetjes. Dat begint met enkele tientallen, waarna in een paar weken dit aantal groeit tot wel 100.000.  Ze hebben hun nesten in de grond. Als het ware maken ze een hol waarin het genesteld wordt (of hergebruik van holletjes van voorgaande jaren), het liefst onder een struik. Ondertussen komen ook de vrouwtjes, wordt er gepaard en krijgt het stel 2 eieren om uit te broeden. Dat doen ze om beurten in week op- week af diensten, om ondertussen terug te gaan op zee om zich te voeden. Eind november worden de jongen geboren. Ook éénjarigen komen in  december terug aan land. Die nestelen nog niet, maar wel hun verenkleed is aan vervanging toe. 

Dit is dus een mooie tijd om ze te bezoeken. Je ziet de volwassenen pinguïns,  de jongen in hun donsvachtjes,  pinguïns die van veren wisselen. Een drukte van belang.  Je ziet ze hier van heel dichtbij. Je wandelt door het gebied via loopvlonders, er zijn bruggetje zodat de pinguïns ongestoord hun weg naar zee kunnen vinden.  Gekscherend de "pinguin highway " genoemd.  Prachtig als die kleine beestjes waggelend van.... of naar zee gaan. Je blijft foto's en filmpjes maken. Een kleine selectie toegevoegd.  Filmpjes uploaden lukt hier niet.

De terugweg stoppen we nog in het plaatsje Gaimen. Een nederzetting, met tegenwoordig  wat kleinschalige land- en tuinbouw. Hier zijn ooit de Welsh people een eigen  nederzetting begonnen, zo tussen 1850 en 1880. Je ziet het nog een beetje terug in de typische Thee huizen. Wij vonden het iets minder interessant.  We worden  afgezet op het vliegveld want we vliegen 's avonds nog door naar Buenos Aires voor 1 overnachting.  En dan op zaterdag naar het noorden, Iguazú gelegen in het regenwoud op de grens met Brazilië.  Onze laatste bestemming van deze reis. Het lijkt misschien veel vliegen, maar het gaat  allemaal zo vlotjes, alles keurig op tijd, vluchten van 1,5 tot max. 2 uur en je bent weer in heel andere omgeving.